Stres, kolejki, brak komfortu – już nie! Badanie KTG może mieć miejsce w twojej sypialni, a pobraniu krwi nie muszą mu towarzyszyć dodatkowe, nieprzyjemne okoliczności. To możliwe dzięki serwisowi uPacjenta, za pośrednictwem którego możliwe jest zamawianie usług medycznych pod wskazany adres. W okresie ciąży badanie KTG oraz regularne pobieranie krwi dla wielu kobiet są przykrą koniecznością. Zwłaszcza pod jej koniec – kiedy stres jest coraz większy, a jednocześnie brakuje sił na wychodzenie z domu w związku z rosnącym brzuszkiem… Również po porodzie niezbędne jest wykonanie szeregu badań, wsparcie pielęgniarki, położnej, pomoc laktacyjna czy też badania, które należy wykonać dzieciom. Aby oszczędzić zarówno sobie, jak i maluszkowi stresu, wystarczy zamówić wizytę domową wykwalifikowanego personelu medycznego. uPacjenta – jak to działa? Zasada jest bardzo prosta. Wystarczy wejść na stronę internetową uPacjenta ( i zamówić wybrane badanie pod wskazany adres. Portal, oprócz możliwości zamówienia badania daje możliwość wyboru terminu i godziny wizyty, wskazania specjalisty z listy oraz opłacenia zamówienia. Badania (nie tylko) dla mam W przypadku pobrania krwi w domu pacjenta, badania wykonują specjaliści z wykształceniem medycznym, którzy potrafią pobrać krew zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Zachowane są przy tym wszelkie środki bezpieczeństwa – pielęgniarz korzysta ze sterylnych, jednorazowych narzędzi, dezynfekuje dłonie i skórę przed każdym pobraniem, a także rozkłada specjalną matę, na której odbywa się pobranie. Krew pobierana jest tzw. systemem próżniowym, który zmniejsza ryzyko zakażenia i kontaktu miejsca wkłucia i materiału ze środowiskiem. Próbka natychmiast przekazywana jest do laboratorium, a wyniki badania dostępne są online. Jeśli pojawiają się jakieś wątpliwości, istnieje możliwość konsultacji wyników z ekspertem, który omówi je i wyjaśni, co wskazują wartości odbiegające od normy, a także zaproponuje rozszerzenie pakietu badań lub wizytę u odpowiedniego specjalisty. Domowe KTG Jednym z najważniejszych badań, jakie musi wykonywać przyszła mama w trzecim trymestrze ciąży, jest KTG (kardiotokografia), czyli badanie, dzięki któremu mierzy się bicie serca dziecka oraz częstotliwość skurczy mięśni macicy. Zazwyczaj wiąże się ono z częstymi wizytami u lekarza, dojazdami i mało komfortową „leżanką” w gabinecie. Dzięki portalowi uPacjenta możliwe jest przeprowadzenie KTG w domu. Wszystko to przy pomocy małego intuicyjnego aparatu, którego przyszła mama może używać w dowolnej chwili. Wyniki są rejestrowane przez system Pregnabit i wysyłane do Medycznego Centrum Telemonitoringu (MCT), w którym wykwalifikowany personel medyczny na bieżąco analizuje napływające zapisy KTG. W zależności od potrzeb, można skorzystać z aparatu jednorazowo lub wypożyczyć go na tydzień, dwa tygodnie lub miesiąc. materiały prasowe Nie tylko badania To, co niezwykle ważne zwłaszcza dla świeżo upieczonych mam, to pomoc i wsparcie doświadczonych osób. Dlatego portal uPacjenta oferuje również możliwość wsparcia doświadczonej pielęgniarki, położnej czy konsultację laktacyjną. Sama możesz wybrać, z kim chciałabyś się spotkać – na stronie zapoznasz się z sylwetkami specjalistów współpracujących – poznać ich doświadczenie i opinię innych pacjentów. Działania specjalistów są również podzielone na miasta, dlatego ważne jest sprawdzenie, z kim możesz się spotkać w swojej okolicy. Same korzyści! Przyszłe mamy mogą wykonać szereg niezbędnych badań oszczędzając czas, energię i nie stresując się. Dzięki portalowi uPacjenta zrobią to też bez konieczności posiadania skierowania. Pielęgniarka przyjeżdża do domu o umówionej godzinie, a całość przebiega sprawnie i komfortowo. Możliwość takiej usługi jest szczególnie cenna, gdy ciąża jest zagrożona. Przyszła mama powinna wówczas dużo leżeć i wypoczywać, a nie narażać się na podróże. Dzięki usługom uPacjenta mogą zbadać się, nie wychodząc z domu. Młodzi rodzice z kolei, zamawiając wizytę domową, zaoszczędzą stresu zarówno sobie, jak i dziecku. Wielu z nich (tak, tak – dzieci i dorosłych) na samą myśl o przychodni wpada w panikę. Specjaliści dzięki temu, że mogą w pełni skoncentrować się na pacjencie, dbają o to, żeby badanie odbyło się w miłej atmosferze. To również gwarancja czystości i bezpieczeństwa – w poradni nie sposób uniknąć zarazków. I najważniejsze – nie trzeba brać dnia wolnego. Badanie można zaplanować jeszcze przed wyjściem do pracy i przedszkola. Artykuł powstał z udziałem marki uPacjenta
Pacjenci z hemofobią unikają badań krwi, a czasami również rutynowych wizyt lekarskich. Występuje u nich omdlenie po pobraniu krwi, a nawet omdlenie po szczepieniu, zastrzykach, ukłuciach. Omdlenie przy pobieraniu krwi jest wynikiem odruchowej reakcji autonomicznego układu nerwowego. Mechanizm ten prowadzi do obniżenia ciśnienia oraz
Siniaki, w terminologii medycznej nazywane też stłuczeniami lub krwiakami, są znanym objawem urazów tkanki miękkiej. Wbrew pozorom nie tylko same w sobie zdarzają się bardzo często, ale również wysoki pozostaje odsetek osób, u których rozwijają się łatwo – w jednym z badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych na 500 zdrowych dorosłych 18% zgłosiło ten problem, przy czym kobiety są bardziej podatne na siniaki niż mężczyźni (24% vs 7%)1. Znaczenie ma również wiek – z czasem ścianki naczyń krwionośnych zwężają się, a skóra i wyściółka tłuszczowa pod nią stają się cieńsze, co osłabia ochronę podczas urazu i zwiększa podatność na to wynaczynienia krwi o średnicy od 5 mm do nawet 10 cm lub więcej. Wówczas nazywamy je wylewami krwawymi – mogą sięgać przestrzeni międzypowięziowych lub samych mięśni2. Na ogół jednak uszkodzenia występują pod nieprzerwaną skórą i są widoczne przez jej przezroczystą tkankę. Powstanie siniaka oznacza, że uraz był na tyle silny, by uszkodzić naczynka się krew dostaje się wówczas do tkanki podskórnej – to właśnie dlatego na początku miejsce uderzenia przybiera kolor granatowy lub ciemnofioletowy. Na tym etapie organizm włącza mechanizmy obronne: nieuszkodzone naczynia krwionośne w okolicy siniaka kurczą się, hamując napływ krwi do miejsca urazu. Płytki krwi aktywizują układ krzepnięcia, zamykając pęknięte naczynka. W miarę jak krew się wchłania, siniak staje się coraz siniaka zależy od głębokości lokalizacji pękniętego naczynia – początkowo ciemny przechodzi w czarno- niebieski, a następnie, w miarę wchłaniania się, w żółto-zielony3. Za tę zmianę zabarwienia odpowiadają biochemiczne przemiany we wnętrzu organizmu. Kiedy hemoglobina, czerwony barwnik krwi, ulega stopniowemu rozpadowi, tworzy się biliwerdyna, która daje kolor zielony. Po kolejnych kilku dniach powstaje żółta bilirubina świadcząca o kończącym się etapie gojenia, który trwa zwykle ok. 2 to się dzieje, że naczynka pękają? Ich integralność zależy od zdolności układu krzepnięcia do przezwyciężenia urazu naczynia, jego zwartości i oporu wraz z otaczającą go tkanką oraz gradientu ciśnień między światłem naczynia a tkanką poza nim. Jednak nawet jeśli wszystkie te elementy są prawidłowe, poważniejszy uraz może doprowadzić do wynaczynienia krwiDlatego powstawanie siniaków pod wpływem uderzenia nie musi niepokoić. Jeśli jednak słabo się goją, pojawiają się bez racjonalnej przyczyny, jest ich dużo lub tworzą się nawet z powodu drobnego ucisku, warto przyjrzeć się im bliżej. Łatwe siniaczenie się jest cechą wyróżniającą niektóre dziedziczne choroby tkanki łącznej uwarunkowane defektem kolagenu, wynikające z łamliwości naczyń włosowatych i okołonaczyniowej tkanki witaminNajczęściej stłuczenia pojawiają się w wyniku problemów z krzepliwością lub naczyniami. Tu również w grę wchodzą dziedziczne schorzenia – np. hemofilia i choroba von Willebranda, w których we krwi brakuje składników odpowiadających za krzepliwość. choroby te są jednak dość rzadkie i rozpoznaje się je w dzieciństwie. Bardziej prawdopodobną przyczyną może być niedobór witamin K lub C. Witamina K bierze udział w procesach krzepnięcia krwi (jest konieczna do modyfikacji białek syntetyzowanych w wątrobie, takich jak protrombina i czynniki krzepnięcia krwi)6. Witamina C zaś odpowiada za elastyczność naczyń krwionośnych. Gdy jej brakuje, stają się zbyt kruche i z łatwością pękają, dlatego powstają lekiSzukając przyczyn tendencji do siniaków, warto uwzględnić również stosowane leki, zwłaszcza upośledzające hemostazę (całokształt mechanizmów zapobiegających wypływowi krwi z naczyń krwionośnych, czyli jej wynaczynieniu – nie mylić z homeostazą!). Dotyczy to zwłaszcza często stosowanych środków przeciwpłytkowych, ale również antykoagulantów doustnych7. Ogólnie rzecz biorąc, leki, które rozrzedzają krew (kortykosteroidy, heparyna, warfaryna, ale i popularne środki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, jak aspiryna i ibuprofen), mogą sprzyjać wylewom żelaza i witaminy B12Częstą przyczyną powstawania siniaków jest również anemia spowodowana niedoborem żelaza lub witaminy B12. Kiedy krew ma mniej hemoglobiny, czerwonych krwinek i płytek krwi, oznacza to niedokrwistość i problemy z jej prawidłową gęstością oraz krzepnięciem. Przy podejrzeniu anemii warto wykonać podstawowe badania krwi – morfologię i OB – a dopiero później sprawdzić poziom żelaza oraz witamin B12 i B9. Takie testy pozwolą też wykluczyć potencjalnie najgroźniejszą chorobę związaną z nadmierną tendencją do siniaków, czyli białaczkę szpikową, której najczęściej towarzyszą silne zmęczenie, infekcje, bóle głowy i brak siniaki pojawiają się razem z pajączkami lub towarzyszą im ból nóg, skurcze i obrzęki, oprócz testów krwi warto wykonać ultrasonograficzne badanie dopplerowskie kończyn przyczyny siniakówKolejna choroba objawiająca się częstymi wylewami podskórnymi to niewydolność nerek, której towarzyszą podwyższenie ciśnienia, osłabienie, nudności i wymioty. Wówczas lekarz rodzinny powinien zlecić badanie moczu. Krwiaki mogą też towarzyszyć nadmiarowi alkoholu i marskości wątroby, zapaleniu naczyń, a nawet schorzeniom żołądkowo-jelitowym8. Jeśli podejrzewasz któryś z tych problemów u siebie lub córki, bądź też siniaki pojawiają się u Was bez wyraźnej przyczyny czy w nietypowych miejscach, najlepiej skonsultujcie to z lekarzem. W praktyce jednak sprzyjają im przede wszystkim problemy z krzepliwością lub naczyniami, wynikające z niedoborów żywieniowych (zwłaszcza witamin K i C), a czas gojenia nie przekracza 2 kilka naturalnych sposobów, by skrócić czas gojenia wylewów, a jednocześnie zmniejszyć towarzyszące stłuczeniom ból i obrzęk. Trzeba jednak pamiętać, że podobnie jak w przypadku wielu kosmetycznych lub zdrowotnych problemów równie ważne są środki stosowane miejscowo, jak i spożywanie większej ilości pokarmów, które sprzyjają gojeniu, a nawet zmniejszają tendencję do powstawania pomocBezpośrednio po urazie na stłuczone miejsce przyłóż zimny kompres, np. z lodu. Niska temperatura obkurczy naczynia krwionośne i zapobiegnie dalszym wylewom krwi, a przy okazji złagodzi dolegliwości bólowe. Pamiętaj tylko, aby nie kłaść lodu bezpośrednio na skórę (najlepiej owinąć go np. bawełnianą szmatką). Przykładaj kompres przez 10 min, a następnie zrób 20 min przerwy i ponownie schładzaj obolałe miejsce. Powtarzaj tę sekwencję kilka razy, w miarę potrzeb. Następnie możesz owinąć stłuczone miejsce elastycznym bandażem, co pomaga zapobiec wyciekaniu naczyń krwionośnych, może zmniejszyć nasilenie siniaka oraz ból i obrzęk9. Kompresji i odprowadzeniu nadmiaru krwi sprzyja również podniesienie zasinionej części ciała ponad poziom dnia, kiedy siniak zaczyna się już wchłaniać, możesz zmienić kompres na ciepły, aby zwiększyć krążenie i przepływ krwi. Pomoże to usunąć krew uwięzioną po uformowaniu się siniaka. Stosowanie ciepła może również pomóc rozluźnić napięte mięśnie i złagodzić ból. Wypróbuj poduszkę grzewczą, termofor lub po prostu gorącą zioło szeroko stosowane w łagodzeniu bólu i siniaków, ponieważ zawiera związki, o których wiadomo, że mają działanie przeciwzapalne i mogą być wchłaniane przez skórę. Jedno z badań wykazało, że u osób, które przyjmowały Arnica montana doustnie po operacji plastycznej nosa, poprawił się wygląd siniaków pooperacyjnych10. W innej próbie stosowanie 20% maści arnikowej na skórę przez 2 tygodnie znacznie przyspieszyło czas gojenia w porównaniu z placebo (wazeliną) enzymów występujących w ananasie również ma silne właściwości przeciwzapalne, a po nałożeniu na skórę może pomóc w zmniejszeniu siniaków i obrzęków. Podobnie bromelaina stosowana doustnie w formie suplementu złagodziła ból i obrzęk po ekstrakcjach zębów z efektywnością zbliżoną do leku przeciwbólowego (diklofenaku) oraz skuteczniej w porównaniu z placebo12. Doustne suplementy bromelainy są czasami zalecane po zabiegach chirurgicznych, aby pomóc zminimalizować żelOrganizm potrzebuje witaminy K, aby skutecznie działały w nim mechanizmy krzepnięcia. Jednak kiedy już dojdzie do zasinienia, pigułka może nie być najlepszym rozwiązaniem, szczególnie dla osób przyjmujących leki rozrzedzające krew lub inne farmaceutyki. Wówczas miejscowa aplikacja może być obiecującą i bezpieczną alternatywą. W jednym z badań wykazano, że ludzie, którzy zastosowali żel z witaminą K po zabiegu kosmetycznym, mieli mniej siniaków niż ci, którzy używali placebo. Znaczące różnice były widoczne już po 4 dniach eksperymentu13. Żele i kremy z witaminą K są dostępne bez recepty w aptekach. Należy używać ich zgodnie z instrukcją na serrataOlejki eteryczne mogą złagodzić ból już na początkowym etapie zasinienia – wystarczy skropić nimi ściereczkę, w którą owijamy zimny kompres stosowany bezpośrednio po urazie. W tym przypadku najlepiej sprawdzi się kilka kropli pozyskanych z kadzidłowca (Bosswellia serrata) – roślina ma silne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwobrzękowe, przeciwbakteryjne i uspokajające, a dodatkowo zwiększa elastyczność wcieraj kilka kropli oleju z kadzidła bezpośrednio na posiniaczony obszar 3 razy dziennie. Jeśli masz wrażliwą skórę, najpierw rozcieńcz go olejem nośnym. Olejek cyprysowy To kolejne płynne remedium na zmiany skórne. Naturalny olejek otrzymywany z młodych gałązek drzewa cyprysu włoskiego korzystnie wpływa na system krążenia i gospodarkę wodno-tłuszczową, dlatego często wykorzystywany jest do leczenia żylaków, hemoroidów, pękających naczyń i siniaków15. Po prostu połącz kilka jego kropel z olejem nośnym (np. kokosowym) i nałóż bezpośrednio na vera to kolejny sprawdzony środek o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, który można stosować miejscowo na siniaki. Jeśli nie pozyskujesz go bezpośrednio z samodzielnie uprawianej rośliny, kupuj preparaty zawierające jedynie czysty żel lekarski to roślina często stosowana w leczeniu dolegliwości i stanów zapalnych skóry. Wykazano, że ma właściwości lecznicze, które można wykorzystać także przy siniakach16. Kosztywał stosuje się w formie kremu nakładanego kilka razy dziennie na stłuczone miejsce. Możesz także użyć suszonych liści, by samodzielnie przygotować kompres. Wystarczy gotować surowiec we wrzącej wodzie przez 10 min, następnie odcedzić płyn, a liście zawinąć w ręcznik i CKwas askorbinowy jest przeciwutleniaczem, który pomaga w produkcji kolagenu – substancji o kluczowym znaczeniu w gojeniu uszkodzonych naczyń krwionośnych. Dodatkowo działa silnie przeciwzapalnie. Osoby, u których łatwo pojawiają się siniaki, często mają niski poziom witaminy C we krwi, a zwiększenie jej spożycia oraz jednoczesne stosowanie suplementacji tym składnikiem odżywczym (w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez 4 tygodnie) spowodowało zniknięcie znaleźć żele, kremy lub serum z witaminą C do stosowania miejscowego, ale najlepsze efekty przynosi jednak profilaktyka, czyli unikanie niedoborów. Do codziennej diety włącz więc jak najwięcej produktów bogatych w witaminę C. Sięgaj zwłaszcza po owoce cytrusowe (pomarańcze, cytryny, grejpfruty), zielone warzywa (papryka, brokuły, kapusta), pomidory i i warzywa są też dobrym źródłem rutyny, która pomaga w gojeniu ran. Ten bioflawonoid wzmacnia naczynia włosowate, co czyni go skutecznym w leczeniu siniaków, nawet związanych z poważnymi schorzeniami. Niewielka, wstępna próba opublikowana w Journal of the American Academy of Dermatology pokazała, że u pacjentów z chorobą Schamberga (postępującą plamicą barwnikową, oznaczającą zapalenie drobnych naczyń powierzchownych) połączenie 1 g witaminy C oraz 100 mg rutyny po 4 tygodniach pozwoliło pozbyć się widocznych siniaków. Co więcej, nie nawracały one w okresie 3 miesięcy po zaprzestaniu warzywaPodobnie jak z kwasem askorbinowym należy postępować z witaminą K, niezbędną w procesach krzepnięcia. Jej niedobory przyczyniają się bowiem do powstawania siniaków i krwawień, dlatego najlepiej ich unikać. Dobrymi źródłami witaminy K są zielone warzywa liściaste, takiej jak jarmuż, sałata i zawiera również spore (jak na roślinne źródło) dawki cynku uczestniczącego w reakcjach chemicznych odpowiadających za pobudzenie gojenia ran19. By uzupełnić ewentualne niedobory tego składnika, sięgaj również po ostrygi i inne owoce morza, jagnięcinę, wołowinę (ale tylko ze zwierząt wypasanych na trawie), nasiona dyni, pomidory i drób, tofu i chude mięso dostarczają dobrej jakości białka, które pomaga wzmocnić naczynia włosowate i ułatwia ich regenerację po urazie, zmniejszając ryzyko rozwoju siniaków. Unikaj jednak źródeł białka z dużą ilością tłuszczów nasyconych i cholesterolu, zwłaszcza smażonego mięsa i żywności przetworzonej (np. hamburgerów). Tego typu produkty zawierają również szkodliwe tłuszcze trans i rafinowany cukier, a oba te składniki wykazują znane działanie prozapalne, utrudniające tendencja do siniaków zostanie powiązana z niedokrwistością, niezbędne będzie również uzupełnienie niedoborów pierwiastka, który najczęściej odpowiada za anemię. Żelazo znajdziesz przede wszystkim w w podrobach ( wątrobie oraz sercu) oraz mięczakach ( małżach, ostrygach i ośmiornicy). Pamiętaj, że najlepiej wchłania się z dodatkiem witaminy C – 500 mg kwasu askorbinowego zwiększa jego absorpcję nawet ukazał się w wydaniu papierowym O Czym Lekarze Ci Nie Powiedzą Czerwiec medycyna naturalna zioła suplementy więcej tagówDomowe sposoby na siniakiSiniakito nic innego, jak krwiaki, które powstają w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych. Gdy dochodzi do stłuczenia, uderzenia lub innego urazu, naczynka krwionośne znajdujące się tuż pod skórą pękają, a wylewająca się z nich krew trafia do okolicznych tkanek. To prowadzi po powstania bolesnego obrzęku i charakterystycznego zasinienia początkowej fazie siniaki przybierają barwę fioletowo-różową, z czasem przechodząc w odcienie żółci, brązu i zieleni, by po kilku dniach całkowicie zaniknąć. Zmiany kolory to efekt rozkładu składników krwi, przede wszystkim hemoglobiny. Proces gojenia trwa przeważnie od 7 do 10 dni, w zależności od tego, jak rozległy był wylew krwi. Siniaki to powszechne zjawisko, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży. Rozpierająca je energia i podejmowanie różnych aktywności często kończy się różnymi urazami. Mało kto się jednak przejmuje siniakami, gdyż w znakomitej większości ulegają one naturalnemu TEŻ: Jak pozbyć się blizn? Jaka maść na blizny?Skłonność do powstawania siniakówSiniaki zdarzają się każdemu. Są jednak osoby, u których siniaki pojawiają się przy nawet najmniejszym uderzeniu. Skąd się bierze taka skłonność po powstawania siniaków? Przyczyną są naprawdę różne:nadmierna kruchość naczyń krwionośnych, która może się wiązać z przyjmowaniem niektórych (leki przeciwzakrzepowe, kortykosteroidy, ibuprofen, aspiryna) leków lub chorobą (zaburzenia krzepliwości krwi, cukrzyca),niedobory niektórych witamin – witamina C odpowiedzialna jest za elastyczność i uszczelnianie naczyń krwionośnych, a witamina K bierze udział w krzepnięciu krwi,niedobór rutyny, która, podobnie do witaminy C, uszczelnia naczynia krwionośne,menstruacja – w czasie krwawienia miesięcznego naczynia krwionośne są osłabione,choroby wątroby i nerek,skazy krwotoczne,anemia z niedoboru do powstawania siniaków zwiększa się również z wiekiem. Zmniejsza się szczelność naczyń krwionośnych, które staja się bardziej kruche, a stąd już prosta droga do siniaków. Niemniej jeżeli nawet w wyniku niewielkich urazów lub ucisku skóry pojawiają się na niej siniaki, stan ten powinniśmy skonsultować z lekarzem. Choć siniaki przeważnie są błahym problemem i ustępują samoistnie, dla wielu osób mogą stanowić kłopot czysto estetyczny. Co zrobić, gdy na dniach czeka nas ważne spotkanie lub wyjątkowy dzień np. ślub? Można się posiłkować domowymi sposobami, które są skuteczne w walce z kompres – od razu po stłuczeniu watro przyłożyć na miejsce urazu zimny kompres. Zahamuje on wewnętrzne krwawienie i jednocześnie zmniejszy obrzęk. Do jego przygotowania wystarczy pokruszony lód zawinięty w bawełnianą z kapusty – okłady z utłuczonych liści kapusty zmniejszają obrzęk, pobudzają przepływ krwi i uszczelniają naczynia. Liście należy sparzyć wrzątkiem, delikatnie rozbić tłuczkiem i przyłożyć w miejscu powstania z octu – ocet pobudza krążenie krwi, dzięki czemu zapobiega jej nadmiernemu gromadzeniu w miejscu urazu. Wystarczy nasączyć gazę roztworem octu (np. jabłkowego, ryżowego) i przyłożyć do siniaka. W wyniku takich okładów siniak powinien być okłady – po upływie 24 godzin od powstania siniaka pomoże ciepły i wilgotny kompres. Rozszerzy naczynia krwionośne, dzięki czemu krwiak szybciej się wchłonie. Wystarczy zwilżyć ręcznik w ciepłej wodzie i zostawić go na siniaku do siniak pojawił się na ręce lub nodze, warto podnieść kończynę w górę, powyżej linii serca. Wówczas szybciej się wchłonie. W obolałym miejscu warto wykonać delikatny masaż, by pobudzi TEŻ: Skąd się biorą afty? Przyczyny i leczenieApteczne metody na siniakiDomowe sposoby nie sprawdzają się u każdego. W celu usunięcia siniaków możemy sięgnąć po różne środku dostępne w aptece, przede wszystkim maści. Preparaty z ekstraktem z arniki (Maść arnikowa, FlosLek Pharma Arnica) lub nagietka (Maść nagietkowa) wpływają na szybszą regenerację i wchłanianie krwiaków, a także zmniejszają obrzęk. Skuteczne w walce z siniakami są preparaty na bazie ekstraktu z kasztanowca zwyczajnego (Latan Comfort, Sapoven T, Żel kasztanowy z rutyną), działające przeciwkrzepliwie i przyspieszające wchłanianie krwiaków. Innym sposobem na siniaki są maści i żele heparynowe (Heparin-Hasco Forte, Heparizen 1000, Lioton 1000). Heparyna stosowana miejscowo usprawnia przepływ krwi i działa przeciwkrzepliwie, dzięki czemu siniak szybciej się goi. Na świeże siniaki możemy sięgnąć po chłodzące aerozole, jak Reparil ICE, czy Altacet ICE, które zmniejszą obrzęk, schłodzą miejsce urazu i sprawią, że siniak będzie wyraźnie mniejszy. Jeżeli pojawił się duży obrzęk, pomogą okłady z preparatów zawierających octanowinian glinowy (Altacet, Altaziaja, Altażel Oceanic). Pamiętajmy jednak, by nie stosować ich na uszkodzoną skórę. Poza apreparatami stosowanymi zewnętrznie na skórę, można sięgnąć po doustne środki działające przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie oraz zmniejszające przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, takimi jak: Reparil, Aescin, trudności za znalezieniem swojego leku? Teraz możesz zarezerwować go w aptece i odebrać w wolnej chwili. Przejdź do wyszukiwarki i zarezerwuj swoje leki.Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u po pobraniu krwi z żyły? Dlaczego?fot. źródło: dostęp: 30-07-2014Po pobraniu krwi pozostaje Ci nieładny, bolesny siniak?Zastanawiałeś się jaka jest przyczyna jego powstania?Powszechnie uważa się, iż siniak występuje w skutek nieumiejętnego pobrania krwi. Nie tylko! Sam możesz być sprawcą pojawienia się tej nieestetycznej ‘pamiątki’. Czytaj dalej, by dowiedzieć się dlaczego?Siniak jest powikłaniem po pobraniu krwi. Spowodowany jest wynaczynieniem krwi do tkanek podskórnych. Powikłanie to jest niegroźne, lecz często nieestetyczne i bolesne, utrzymuje się nawet kilka tygodni przybierając różnorakie barwy (z czasem blednie).Jedną z przyczyn może być nieumiejętne wkłucie. Jednak nie przyczyną pojawienia się krwiaka jest postępowanie niezgodne z zaleceniami personelu medycznego bezpośrednio po ograniczyć ryzyko pojawienia się siniaka pamiętaj, by po pobraniu:uciskać dokładnie miejsce wkłucia przez ok. 3 minuty, nie zaglądając w międzyczasie pod gazik. Pamiętaj, że plaster nie zapewnia odpowiedniego ucisku;nie zginać ręki w łokciu, rękę pozostawić wyprostowaną podczas uciskania;można unieść kończynę ku górze;nie nadwyrężać ręki, z której została pobrana którejkolwiek z tych czynności może przynieść w skutkach nieładną pamiętać, iż ryzyko pojawienia się siniaka może zwiększyć się w zależności od stanu naczyń. Nawet dobrze wykwalifikowana osoba pobierająca może mieć kłopot z pobraniem krwi z żył tzw. problematycznych, trudnych. Niesie to za sobą ryzyko przekłucia, pęknięcia, przerwania naczynia. Wówczas również może wystąpić krew zostanie pobrana umiejętnie, naczynia są ‘ładne’, a Ty postępujesz zgodnie z punktami wyżej, krwiak nie powinien jednak tak się stanie warto wspomagać jego gojenie poprzez np.:smarowanie go żelem, który zmniejsza obrzęk, np. Altacet;smarowanie go heparyną w żelu np. Lioton 1000 2x dziennie (radzi: lek. Karol Kaziród-Wolski: zbadać krew ale nie chcesz lub nie możesz dotrzeć do ambulatorium na pobranie? W POZNANIU jest na to rada 🙂 Sprawdź TUTAJ (klik)Jak przyśpieszyć gojenie siniaków i stłuczeń? zdarzają się każdemu, jednak najczęściej są to wybroczyny po urazach lub drobnych stłuczeniach. U kobiet i starszych osób naczynia są bardziej kruche i mają większą tendencję do uszkodzeń. Krwiaki pod skórą pojawiają się także po upadkach, po wkłuciu wenflonu, po zastrzykach czy po pobieraniu krwi. Jak przyspieszyć ich gojenie się? (sińce, krwiaki podskórne) to niewielkie wylewy krwi z uszkodzonych podskórnych naczyń krwionośnych. Zna je każdy od dziecka. Zazwyczaj powstają wskutek drobnych urazów i podczas aktywności sportowej. Mają także kilka nieoczywistych przyczyn, jak: upadki, miejsca po wkłuciach czy drobnych zabiegach. U niektórych osób zwiększona kruchość naczyń i większa predyspozycja do pojawiania się siniaków (nawet przy niewielkich kontuzjach) wynika z predyspozycji po upadkach – jak sobie z nimi radzić?Uszkodzenie tkanek po upadku powoduje powstanie bolesnego sińca. Gojenie się stłuczenia zwykle zajmuje około 1-2 tygodni. W tym czasie nie wymaga ono leczenia, jednak potrafi skutecznie utrudnić codzienne normalne funkcjonowanie. Chcąc zmniejszyć dolegliwości bólowe i przyspieszyć regenerację tkanek, warto sięgnąć po domowe sposoby na siniaki i bolącego miejsca. Przyłóżmy zimny kompres (z lodu owiniętego w chusteczkę, termoforu czy schłodzonego okładu) na stłuczone miejsce. Pamiętajmy jedynie, aby czynnik chłodzący nie miał bezpośredniej styczności ze skórą. Zimno zmniejszy stan zapalny, obkurczy naczynia krwionośne i pozwoli ograniczyć dalsze wybroczyny bolącego miejsca. Kolistymi ruchami delikatnie masuj stłuczone miejsce, najlepiej wykorzystując do tego żel lub maść na siniaki. Pobudza to procesy regeneracji i wspomaga wchłanianie się składników aktywnych z preparatów. Masaż najlepiej wykonywać kilka razy dziennie, ale już po ustąpieniu pierwszego bólu i kończynę do góry. Jeśli uraz dotyczy ręki lub nogi, zaraz po nim unieś kończynę wysoko, ponad linię serca. Krew zacznie odpływać ze stłuczonego miejsca, co może ograniczyć rozległe C i rutyna. Przez kilka dni stosuj dietę bogatą w witaminę C (owoce cytrusowe, warzywa kapustne, owoce jagodowe), która uszczelnia naczynia krwionośne, co wspomoże proces ich regeneracji. Warto także stosować preparaty zawierające rytunę o dobroczynnym wpływie na kondycję i żele z apteki. Aby przyspieszyć gojenie się siniaków i stłuczeń warto sięgnąć po dostępne w aptece bez recepty ziołowe leki na bazie arniki górskiej i nagietka (np. maść Arcalen lub po preparaty z heparyną. Ich regularne stosowanie przyspiesza wchłanianie się wybroczyn i regenerację się, jakie są sposoby na stłuczenia i siniaki >> po zastrzykach – jak ich uniknąć?Rozległe siniaki po zastrzykach w brzuch to problem głównie cukrzyków, którzy regularnie muszą przyjmować insulinę. Są one trudne do uniknięcia, istnieje jednak kilka sposobów, by zmniejszyć prawdopodobieństwo ich pojawienia się. Jak zatem uniknąć sińców po regularnych zastrzykach w brzuch?Nie w to samo miejsce. Wielokrotne zastrzyki w to samo miejsce mogą powodować rozległe uszkodzenia tkanek i naczyń krwionośnych, co skutkuje pojawieniem się siniaków, a czasami również od pępka. Tkanki blisko pępka są wrażliwsze, należy zatem wybierać miejsca nieco oddalone od igły. Praktyka pokazuje, że zastrzyki krótkimi igłami częściej skutkują pojawieniem się siniaków. Warto sprawdzić, czy taka zmiana pozwoli uniknąć pojawienia się uszkodzenia przed, jak i po zastrzykach warto schłodzić miejsce wstrzyknięcia. Można to zrobić z wykorzystaniem kostek lodu zawiniętych w tkaninę, zimnych okładów lub schłodzonego termoforu. Zimno powoduje obkurczanie się drobnych naczyń krwionośnych, co zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia podczas wkłucia. Jeśli mimo wszystko sińce pojawiają się, pamiętajmy o domowych sposobach na radzenie sobie z tym problemem oraz o stosowaniu maści na siniaki dostępnych w aptece bez po pobraniu krwi – jak przyspieszyć ich gojenie się?Pobieranie krwi w zgięciu łokcia lub na grzbiecie dłoni jest jednym z podstawowych badań diagnostycznych. Niemal każdy z nas robi badania krwi przynajmniej raz na kilka lat, a wiele osób – nawet częściej. Przyczyną pojawienia się siniaków po pobierania krwi jest najczęściej nieumiejętne wkłucie się w żyłę, co skutkuje jej uszkodzeniem. Częściej pojawiają się podskórne wylewy krwi gdy osoba ma kruche naczynia. Często zdarza się to u osób ważną przyczyną pojawienia się bolesnych siniaków jest wynaczynienie się krwi wskutek zbyt krótkiego lub niewłaściwego ucisku w miejscu wkłucia. Wówczas krew rozlewa się z uszkodzonych naczyń do pobliskiej tkanki podskórnej, co widoczne jest w postaci rozległego sińca. Towarzyszy mu ból, lekkie drętwienie i uczucie „ciągnięcia”. Podobne objawy mogą pojawić się po stosowaniu wenflonów. Niektórzy pacjenci skarżą się dodatkowo na obecność wyczuwalnej twardej grudki pod powierzchnią siniaki zwykle wchłaniają się samoistnie po kilku dniach, to bolesne zmiany na dłoni lub w zgięciu łokcia powodują znaczny dyskomfort i utrudniają wykonywanie codziennych czynności. Aby przyspieszyć ich gojenie się, warto sięgnąć po domowe sposoby na siniaki lub smarować zmiany ziołowymi maściami na bazie arniki i nagietka (np. Arcalen siniaki i stłuczenia to dość powszechny problem, nie stanowiący zagrożenia dla zdrowia, to potrafią skutecznie utrudnić normalne funkcjonowanie. Domowymi sposobami można przyspieszyć ich gojenie się. I warto z nich skorzystać, by ułatwić regenerację tkanek. Jeśli jednak siniaki pojawiają się bez wyraźnej przyczyny, towarzyszy im silny ból i obrzęk, warto udać się do specjalisty. Mogą to być objawy poważnej choroby. Udostępnij Mam 17 lat. Trzęsą mi się ręce. Nie ważne gdzie, czy w domu, czy w szkolę. To uciążliwe, gdy wezmę kartkę na dłoń to widać jak drży. Nie mam pojęcia od czego to. Jak byłam na pobraniu krwi i się bardziej zdenerwowałam to aż dziwne, ręka po prostu trzęsła się okropnie, na prawdę..sama kierowała si RODZAJE ZAKRZEPICY Zakrzepica żył głębokich Zakrzepica wielopoziomowa Zakrzepica żył powierzchownych Zatorowość Płucna Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa to ogólne określenie opisujące powstawanie zakrzepu krwi (skrzepliny), który blokuje żyłę, utrudniając krążenie krwi. Może to nastąpić w dowolnej części układu żylnego, lecz najczęściej choroba przejawia się zakrzepicą żył głębokich, zazwyczaj w obrębie kończyn dolnych, a także zatorowością płucną. Zatorowość płucna jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem zapalenia żył głębokich i każdy pacjent, u którego wystąpi zapalenie żył głębokich narażony jest na jej ryzyko. ZAKRZEPICA ŻYŁ GŁĘBOKICH CO TO JEST ZAKRZEPICA ŻYLNA? W zawiązku z powstawaniem zakrzepów w żyłach głębokich kończyn dolnych, odpływ krwi jest częściowo upośledzony. Stopień pogorszenia odpływu krwi zależy od tego, czy inne żyły mogą przejąć część krwi. Jako następstwo zakrzepicy mogą rozwinąć się zatorowość płucna czy zespół pozakrzepowy. Zdarza się jednak, że osoba dotknięta zakrzepicą nie jest świadoma choroby i niebezpieczeństwa jakie ona niesie. Około dwie trzecie pacjentów z zakrzepicą żył głębokich kończyn dolnych, szczególnie podudzi, nie ma żadnych dolegliwości lub tylko niewielkie objawy, które nie wskazują konkretnie na zakrzepicę jako przyczynę tych dolegliwości. Jeśli jednak zakrzep rozszerzy się w górę, dochodzi w pewnym momencie do nieuniknionego pojawienia się dolegliwości. Ryzyko komplikacji u chorego jest tym wyższe, im większa jest zajęta żyła, i tym samym większy jest wypełniający ją zakrzep. JAKIE SĄ CZYNNIKI RYZYKA ROZWOJU ZAKRZEPICY? Następujące sytuacje zwiększają ryzyko pojawienia się zakrzepicy żylnej: Starszy wiek i nadwaga mogą być czynnikami wywołującymi zakrzepicę Unieruchomienie: długa podróż samolotem („Economy class Syndrome”), choroba obłożna, gips Operacje (przede wszystkim ortopedyczne) Palenie papierosów Zażywanie preparatów hormonalnych (np. leki antykoncepcyjne) Ciąża i połóg Skłonność do zakrzepicy występuje w wielu chorobach dziedzicznych: oporność na aktywne białko C (APC-R, „mutacja typu Ledien czynnika V”), niedobór antytrombiny III, niedobór białka C i S, hiperhomocysteinemia Choroby nowotworowe Już samo zażywanie leków antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko rozwoju zakrzepicy pięciokrotnie, a jednoczesne palenie papierosów dodatkowo zwielokrotnia istniejące ryzyko. Gdy do tego występuje wrodzona zwiększona krzepliwość czyli oporność na aktywowane białko C (APC-R), ryzyko jest 50- do 100- krotnie większe! JAKIE OBJAWY WYSTĘPUJĄ PRZY ZAKRZEPICY? Często zdarza się, że zakrzepica zostaje niezauważona (zakrzepica bezobjawowa), a pierwszą informację o chorobie dostarcza dopiero badanie lekarskie. Gdy występują dolegliwości, szczególnie jednostronnie, pojawia się podejrzenie zakrzepicy żył głębokich (obustronne dolegliwości- choć stosunkowo rzadko- też mogą występować). Pacjent ma uczucie „pociągania” i napięcia w nodze, opisywane też jako ból rozrywający. Mogą się też pojawić bóle przypominające zakwasy. W szczególności ból uciskający łydki lub/i uda, a także ból podeszwy, które zmniejszają się przy chodzeniu lub ustępują samoistnie, wskazują na zakrzepicę żył głębokich. Czasem towarzyszącymi objawami są gorączka i tachykardia. Z JAKIMI POWIKŁANIAMI NALEŻY SIĘ LICZYĆ? Ponowne pojawienie się zakrzepicy (nawrót zakrzepicy) Szybkie, całkowite zamknięcie żyły może prowadzić do bardzo dużego obrzęku, oziębienia skóry kończyny (ucisk na tętnice), wstrząsu, niewydolności nerek. W tym wypadku szybka interwencja chirurgiczna jest konieczna. Zatorowość płucna: wiele pacjentów z zakrzepicą żył głębokich cierpi na powikłanie w postaci zatorowości płucnej, która jednak w większości przypadków przebiega bezobjawowo. Szczególnie często ten rodzaj powikłania pojawia się u pacjentów z zakrzepicą w obrębie żył biodrowych. Zespół pozakrzepowy: występuje najczęściej u osób z zakrzepicą żył udowych. Polega na nieodwracalnym uszkodzeniu zastawek żylnych, przez co krew nie płynie prawidłowo w stronę serca i dochodzi do zastoju krwi w obrębie kończyny. W konsekwencji część krwi kierowana jest do żył powierzchownych i pacjent rozwija żylaki. Dodatkowo pojawią się obrzęk i ciemne zabarwienie skóry nogi. Ostatecznie może rozwinąć się owrzodzenie podudzia (ulcus cruris). JAK NALEŻY POSTĘPOWAĆ, BY UNIKNĄĆ ZAKRZEPICY? Powinno się unikać wszelkich czynników ryzyka, jak palenie papierosów czy zażywanie leków antykoncepcyjnych (szczególnie łączenia tych dwóch) oraz należy odżywiać się zdrowo! Picie dużej ilości płynów (nie alkoholu) i noszenie wygodnej odzieży także zapobiega rozwojowi zakrzepicy. W trakcie długich podróży samolotem czy autobusem zadbaj o miejsce do przechadzek, by regularnie uruchamiać mięśnie nóg. Gdy kończyna robi się obrzęknięta, bolesna, niebieskawa bądź wzrasta jej ucieplenie należy podejrzewać zakrzepicę żył głębokich. W celu przytwierdzenia skrzepliny do ściany naczynia należy użyć pończochy uciskowej, jeśli się ją tylko posiada. Tak szybko jak to możliwe udaj się do lekarza by podjąć się leczenia. NA CZYM POLEGA LECZENIE ZAKRZEPICY ŻYŁ GŁĘBOKICH? W każdym przypadku zakrzepicy konieczne jest leczenie przeciwkrzepliwe (antykoagulacyjne), które w ostrej fazie choroby przebiega z zastosowaniem heparyn najczęściej tzw. heparyn drobnocząsteczkowych, a w fazie końcowej z użyciem leków doustnych tzw. pochodnych kumaryny. Zastosowanie w leczeniu znajdują również tzw. nowe doustne leki przeciwzakrzepowe, które działają w innych mechanizmach niż pochodne kumaryny. W celu uniknięcia nawrotu zakrzepicy terapię lekami doustnymi kontynuuje się od sześciu do dwunastu miesięcy. Aby uzyskać dokładniejsze informacje należy zwrócić się do lekarza prowadzącego leczenie. ZAKRZEPICA WIELOPOZIOMOWA ZAKRZEPICA PROKSYMALNA CZYLI OBEJMUJĄCA ŻYŁY BLISKO SERCA. Zakrzepica pojawia się często w żyłach głębokich podudzi. Gdy nie jest rozpoznana w odpowiednim czasie, zakrzep zaczyna się rozszerzać. Dzieje się to w następujący sposób: skrzeplina zaczyna się powiększać, gdyż odkładają się na niej napływające płytki krwi, które dodatkowo są wiązane ze sobą przez włóknik. W ten sposób zakrzep zamyka nie tylko główne naczynie, ale i naczynia dochodzące do niego, przez co krążenie oboczne jest mocno upośledzone. Dochodzi do coraz większego zastoju krwi, który sprzyja powiększaniu się skrzepliny. W ten sposób zakrzepica może rozszerzać się od żył podudzi, poprzez żyłę podkolanową i żyły udowe do żył biodrowych. Lekarze mówią w tym przypadku o zakrzepicy proksymalnej , gdzie najwyższym poziomem występowania zakrzepu są żyły biodrowe. Całkowite zamknięcie dużych żył udowych bądź biodrowych prowadzi do znacznego obrzęku kończyny dolnej, czemu może towarzyszyć silny ból w odcinku zajętym zakrzepicą. Skóra, ze względu na niedostateczny dowóz tlenu i substancji odżywczych w przebiegu podwyższonego ciśnienia w tkankach, które z kolei jest spowodowane zastojem płynów, nabiera sinawego zabarwienia. W zakrzepicy żył udowej i biodrowej występuje szczególnie duże ryzyko, że skrzeplina oderwie się od ściany naczynia i wraz z prądem krwi popłynie do krążenia płucnego. Oderwany zakrzep może doprowadzić do zagrażającego życiu nagłego zamknięcia tętnicy płucnej: zatoru płucnego. ZAKRZEPICA ŻYŁ POWIERZCHOWNYCH ZAKRZEPOWE ZAPALENIE ŻYŁ POWIERZCHOWNYCH Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych to zapalenie żył umiejscowionych nad powięzią, tuż pod skórą. Żyły powierzchowne w odróżnieniu od żył głębokich widoczne są pod skórą w postaci niebieskawo prześwitujących linii zarówno na rękach, jak i na nogach. Niekiedy u szczupłych osób żyły powierzchowne wręcz uwypuklają się nad skórą – często mówi się wówczas o żylastych nogach czy rękach. Żyły powierzchowne uchodzą do żył głębokich, które nie są widoczne, gdyż położone są głęboko pomiędzy mięśniami i biegną razem z tętnicami. Należy pamiętać, że przepływ krwi w tętnicach i żyłach odbywa się w kierunkach przeciwnych, tętnice prowadzą krew bogatą w tlen w kierunku tkanek i narządów, tymczasem żyły odprowadzają „zużytą” odtlenowaną krew z tkanek i narządów w kierunku serca i płuc celem jej ponownego wzbogacenia w tlen. Większa część krążenia żylnego odbywa się układem żył głębokich, jedynie niewielki odsetek 5-10% krwi z kończyn dolnych i górnych odpływa żyłami powierzchownymi, co nie znaczy, że nie są one istotne i nie mogą dawać dolegliwości. Najbardziej znaną chorobą żył powierzchownych są żylaki powszechnie występujące niemal we wszystkich populacjach na ziemi. Zapalenie żył powierzchownych jest znacznie rzadszym schorzeniem, jednak często powiązanym z żylakami. OBJAWY ZAPALENIA ŻYŁ POWIERZCHOWNYCH Zapalenie żył powierzchownych objawia się silnym bólem, stwardnieniem i zaczerwienieniem na przebiegu żył powierzchownych. Dotyczy ono, jak wspomniano zwykle żył, które są żylakowato poszerzone, znacznie rzadziej obejmuje żyły uprzednio niezmienione, zdrowe. Zapalenie żył powierzchownych należy odróżnić od zakrzepicy żył głębokich, która dotyczy żył ukrytych głęboko w mięśniach, niewidocznych pod skórą i jest poważnym schorzeniem zagrażającym m. in. zatorowością płucną. Zapalenie żył powierzchownych, w odróżnieniu od zapalenia żył głębokich, jest zwykle procesem łagodnym, samoograniczającym, jednak w wyjątkowych przypadkach może doprowadzić również do zakrzepicy żył głębokich, a nawet zatorowości płucnej. CZYNNIKI RYZYKA: Do wystąpienia zapalenia żył powierzchownych, jak w każdym przypadku zakrzepicy, usposabia kombinacja trzech czynników, tzw. triady Virchowa opisanej w XIX wieku przez wybitnego uczonego Rudolfa Virchowa. Triada Virchowa obejmuje : 1) zwolnienie przepływu krwi (np. wskutek unieruchomienia kończyny lub ucisku żył); 2) obecność czynników zwiększających aktywność układu krzepnięcia – np. wrodzone stany zwiększonej krzepliwości – tzw. nadkrzepliwości wrodzone i nabyte; 3) uszkodzenie ściany naczyniowej (np. w wyniku urazu lub mikrourazów podczas operacji kończyny dolnej); Czynnikami szczególnie predysponującymi do zapalenia żył powierzchownych jest choroba żylakowa, zastój żylny, zabieg chirurgiczny usunięcia żylaków, ciąża, antykoncepcja hormonalna, choroby nowotworowe, stany nadkrzepliwości. Zapalenie żylaków stanowi niemal 90% wszystkich przypadków zapalenia żył powierzchownych. Zapalenie żylaków występuje samoistnie lub jest wywoływane takimi czynnikami, jak: długotrwała podróż w pozycji siedzącej, wysoka temperatura, ciąża, uraz, ukąszenie lub użądlenie przez owada. Znacznie rzadziej zapalenie żył powierzchownych dotyka żył uprzednio nie zmienionych żylakowato i wówczas może być sygnałem obecności jakiegoś innego schorzenia – np. nadkrzepliwości czyli zwiększonej gotowości ustroju do krzepnięcia. Zapalenie żył powierzchownych, szczególnie w obrębie ręki, może również powstawać w związku z wprowadzeniem do żyły cewnika do podawania kroplówek lub,co zdarza się bardzo rzadko, po pobraniu krwi z żyły do badań diagnostycznych. Objawy zapalenia żył powierzchownych to silnie bolesny, ograniczony obrzęk z zaczerwieniem skóry, pod którą łatwo wyczuwa się palpacyjnie, guzkowate lub powrózkowate zgrubienie objętych stanem zapalnym żylaków, co świadczy o obecności zakrzepu w ich świetle. Rzadko podwyższona jest temperatura ciała. ROZPOZNANIE Zapalenie żył powierzchownych przeważnie jest chorobą niegroźną, jednak bezwzględnie zawsze wymaga konsultacji lekarskiej i odpowiedniego leczenia, gdyż zdarza się, że zapalnie postępuje obejmując kolejne fragmenty żyły, aż dojdzie do ujścia żyły powierzchownej do głębokiej, a następnie przejdzie do żył głębokich. W takim przypadku schorzenie z mało groźnego zapalenia żył powierzchownych staje się poważnym stanem, jakim jest zapaleniem żył głębokich. Rozpoznanie lekarz zwykle stawia w oparciu o objawy kliniczne. W niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie badania ultrasonograficznego, szczególnie wtedy, gdy występuje obrzęk kończyny, schorzenie szybko postępuje lub procesem zapalnym objęte są żyły w obrębie uda, blisko ujścia do układu głębokiego. LECZENIE Jeśli fragment objętej zapaleniem żyły jest dłuższy niż 5cm konieczne będzie podawanie leków tzw. trwa dość długo, zwykle do 45 dni. W przypadku zajęcia żyły w obrębie uda bardzo blisko pachwiny, czyli okolicy ujścia żyły powierzchownej do układu głębokiego konieczna może być konsultacja chirurgiczna w związku z ryzykiem przejścia zakrzepicy do żył głębokich. W takich przypadkach chirurg może zdecydować o potrzebie podwiązania zmienionej zapalnie żyły. W trakcie trwania choroby nie ma potrzeby unieruchomienia chorego, wręcz przeciwnie - należy dużo chodzić, jednak konieczne jest zastosowanie wielowarstwowego opatrunku uciskowego z bandaża elastycznego. Po ustąpieniu ostrego stanu zapalnego i obrzęku należy dobrać odpowiednie podkolanówki lub pończochy uciskowe (przeciwżylakowe). W przypadku dużych żylaków należy również zastanowić się nad operacją i usunięciem żylaków, gdyż zdarza się, że stan zapalny nawraca. Jeśli zapalenie dotyczy bardzo krótkiego odcinka żyły <5cm i zajęty jest odcinek żyły z dala od połączenia z układem głębokim, lekarz może zdecydować o zastosowaniu leków przeciwzapalnych oraz bandażowaniu kończyny bandażem elastycznym. ZATOROWOŚĆ PŁUCNA Powstawanie zatoru płucnego w przebiegu zakrzepicy żylnej kończyny dolnej. Skrzeplina, która odrywa się od ściany naczynia na której powstała, zostaje porwana przez prąd krwi, z którym trafia do prawej komory serca. Stamtąd zator płynie do krążenia płucnego, gdzie już zostaje powodując nagłe zamknięcie światła naczynia i tym samym ostre zaburzenie ukrwienia płuc. Wielkość zatoru decyduje o konsekwencjach klinicznych: gdy jest bardzo mały, może zostać niezauważony, lub objawiać się niewielką dusznością. Natomiast gdy zator jest większy, może spowodować silną duszność, uczucie ucisku w klatce piersiowej, a nawet wstrząs kardiogenny. Jest to stan zagrażający życiu i wymaga pilnej interwencji lekarskiej! Gdy rozwój zakrzepicy i przemieszczenie się oderwanych skrzeplin do tętnic płucnych (zator płucny) jest bezpośrednią konsekwencją różnych aspektów jednego procesu chorobowego mówimy ogólnie o chorobie zakrzepowo- zatorowej albo zdarzeniu zakrzepowo- zatorowym. WvaR9j9.